Uprawa dynii

Dynia zwyczajna (łac. Cucurbita pepo) jest rośliną płożącą, której pędy osiągają nawet 12 m długości. Łodyga dyni jest owłosiona i ma wąsy czepne. Niektóre odmiany dyni maja łodygę wzniesioną.
Dynia zwyczajna ma duże, sercowate liście z owłosionymi brzegami. Roślina charakteryzuje się dobrze rozwiniętym, choć płytkim systemem korzeniowym. Ma też korzenie przybyszowe, które przyczepiają się do podłoża.
Dynia zwyczajna to roślina jednopienna o intensywnie żółtych, bezwonnych kwiatach, które pojawiają się od czerwca do września. Kwiaty żeńskie dyni wyrastają pojedynczo, a kwiaty męskie wyrastają pęczkami w kątach liści. Owoc dyni jest duży (średnicy do 40 cm), kulisty, gruszkowaty, cylindryczny lub dyskowatego kształtu – w zależności od odmiany. Z zewnątrz owoc jest okryty grubą, najczęściej pomarańczową skorupką (są odmiany o skorupce zielonej, żółtej bądź białej). Miąższ owocu dyni jest włóknisty, zawiera liczne, białe nasiona.

Jak uprawiać dynie w ogrodzie

Dynia najlepiej rośnie na glebie przepuszczalnej, bogatej w azot. Znakomicie nadaje się do posadzenia na kompostowniku – tutaj będzie dobrze rosła, a dodatkowo zasłoni składane na kompostowniku odpadki. Do optymalnego wzrostu potrzebuje temperatury 25 st. C (minimum to 8 st. C). Dynia jest uprawiana z siewu wprost do gruntu lub z rozsady. Pierwsze nasiona można wysiać około 10 maja, w rozstawie co 20 cm w rzędzie i 50 cm między rzędami (naprzemianlegle, rzędowo lub w szachownicę). Podczas wzrostu należy spulchniać i odchwaszczać glebę między roślinami, podlewać oraz dwukrotnie nawozić.